Trekking Transgaumaise van Florenville naar Torgny


Inhoud van Google Maps wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op Cookie-instellingen (Functioneel) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Google Maps en de inhoud te bekijken. Meer hierover lees je in de Privacyverklaring van Google Maps.

In een verlengd weekend in mei 2012 hebben we een stuk van de Transgaumaise gewandeld. Dit is een luswandeling van 140km in de verste zuidwestelijke hoek van Wallonië, de Gaume. We zijn donderdagavond na een treinrit gestart in Florenville en eindigden onze tocht zondag in Torgny, een van de mooiste Ardense dorpjes. Het was een hele mooie tocht door stille bossen en uitgestrekte velden, over een golvend landschap. 

 

Verslag:

 

Wij zijn donderdagavond toegekomen in het station van Florenville, geladen met een goed gevulde rugzak, klaar voor onze vierdaagse. Het treinstation ligt niet ver van de gaumeroute, het pad was dan ook makkelijk te vinden. Aangezien de avond al snel viel zochten we al na een paar km wandelen een slaapplaats. We vonden dit in een hogergelegen bosje langs de weg voor het dorp Izel. In de duisternis onze tent opzetten voor onze eerste nacht in de buitenlucht.

De volgende ochtend, na een ontbijt van muesli met stukjes chocolade en een lekkere tas hete koffie vertrokken we voor onze eerste volledige wandeldag. Vandaag lopen we het stuk van Jamoigne naar Meix-devant-Virton, een licht heuvelend stuk over lange veldwegen en door dichte bossen. Het was een mooie dag, de zon was de hele dag present. Na water te hebben gevraagd en gekregen in het verlaten dorp Meix-devant-Virton zochten we een slaapplaats in het dichte bos langs de route. We maken nog water warm voor een kommetje soep en eten parovita's met wat beleg. Met een gevulde maag kropen we in onze tent. 

 

's Morgens vroeg bij het eerste ochtendlicht werden we gewekt door de geluiden van bosbouwers vlakbij, voor ons het signaal om snel onze tent af te breken en al vroeg op pad te gaan. De sporen van bosbouw zagen we ook aan de wandelpaden die omgevormd waren tot modderpoelen. Na een uur wandelden hielden we halt om te ontbijten en water te warmen voor een kop koffie.

Vandaag zouden we onze stapdag eindigen vlak voor het dorp Grandcourt, nog een heel stuk wandelen dus.

 

Ze hadden voor vandaag regen voorspeld. We vertrokken met mooi weer maar moesten al snel onze regenkledij aan trekken en hielden deze aan voor de rest van deze wandeldag. Vandaag liepen we van bos tot bos langs enkele mooie kleine Ardense dorpjes. Iets voorbij het dorp Ethe hebben we een middagpauze genomen. In de namiddag was het vooral klimmen en dalen. Voorbij het dorpje St Rémy was het nog even hard klimmen van 230m naar 335m. Na deze klim en lange wandeldag besloten we op de heuvel een slaapplaats te zoeken. 

Onze laatste wandeldag vandaag onder een brandende zon van Grandcourt tot in Torgny, ons eindpunt van deze tocht. Vandaag stonden er ook een paar flinke hellingen op het programma door uitgestrekte bossen vlakbij de Franse grens. Vlak voor we Torgny bereikten passeerden we nog langs een natuurreservaat en een vergane wijngaard. Nu is het enkel nog afdalen tot een van de mooiste dopjes van Wallonië, een stukje Provence in België. Het is inderdaad een sympathiek dorpje dat er wat zuiders uitziet door de kalkstenen huizen met hun blauwe luikjes. Op het enige terras van het dorp dronken we een fris glas cola tussen de vele toeristen en trokken dan nog iets verder naar de camping à la ferme, 1 km voorbij het dorp. We konden een warme welkome douche nemen en onze tent op een weide naast de boerderij zetten. 's Avonds wandelden we fris gewassen terug naar het dorp om een daar lekker te eten. Hier sloten we onze tocht af.

De volgende ochtend kregen we een rit naar het station van Virton door een jong vriendelijk koppeltje dat ook op de camping overnacht had. Hier stapten we op de trein om huiswaarts te keren.

 

Tijdens deze trektocht hebben we ook vaak gefilmd. Een korte compilatie kan je hieronder bekijken.